P3 Gener 2023

P3 Gener 2023

Autor/a dubte
Autor/a resposta

Enunciat

notion image

Context previ

Un oscil·lador harmònic bidimensional (i isòtrop) és una mica diferent del oscil·lador harmònic unidimensional. A
P3 Gener 2024
P3 Gener 2024
està explicat més detalladament.
Entre les diferències principals hi ha el fet que els estats excitats presenten degeneració.
  • L’estat fonamental no té degeneració
    • Ψ0,0(x,y)=ψ0(x)ψ0(y)E0=(0+1)ω=1\Psi_{0,0}(x,y)=\psi_0(x)\psi_0(y) \qquad\quad E_0=(0+1)\hbar\omega=1
      Ens diuen que prenguem sistema de unitats =ω=1\hbar=\omega=1.
  • El 1r nivell d’energia del sistema té dos estats corresponents
    • Ψ0,1(x,y)=ψ0(x)ψ1(y)Ψ1,0(x,y)=ψ1(x)ψ0(y)E1=(1+1)ω=2\begin{aligned} \Psi_{0,1}(x,y)=\psi_0(x)\psi_1(y) \\[0.4em] \Psi_{1,0}(x,y)=\psi_1(x)\psi_0(y) \end{aligned} \qquad\quad E_1=(1+1)\hbar\omega=2
  • El 2n nivell d’energia del sistema té tres estats possibles
    • Ψ0,2(x,y)=ψ0(x)ψ2(y)Ψ1,1(x,y)=ψ1(x)ψ1(y)Ψ2,0(x,y)=ψ2(x)ψ0(y)E2=(2+1)ω=3\begin{aligned} \Psi_{0,2}(x,y)=\psi_0(x)\psi_2(y) \\[0.4em] \Psi_{1,1}(x,y)=\psi_1(x)\psi_1(y) \\[0.4em] \Psi_{2,0}(x,y)=\psi_2(x)\psi_0(y) \end{aligned} \qquad\quad E_2=(2+1)\hbar\omega=3

Apartat A

Els tres estats amb menor energia seran
Ψ0,0(x,y)=ψ0(x)ψ0(y)E0=1\Psi_{0,0}(x,y)=\psi_0(x)\psi_0(y)\quad\longrightarrow\quad \colorbox{00d000}{$E_0=1$}Ψ0,1(x,y)=ψ0(x)ψ1(y)E1=2\Psi_{0,1}(x,y)=\psi_0(x)\psi_1(y)\quad\longrightarrow\quad \colorbox{00d000}{$E_1=2$}Ψ1,0(x,y)=ψ1(x)ψ0(y)E1=2\Psi_{1,0}(x,y)=\psi_1(x)\psi_0(y)\quad\longrightarrow\quad \colorbox{00d000}{$E_1=2$}
Prenent (tal com diu l’enunciat) =ω=1\hbar=\omega=1.
Si no tenim les funcions d’ona ψn(x)\psi_n(x) de l’oscil·lador harmònic unidimensional apuntades, les podem calcular a partir de ψ0(x)\psi_0(x) que ens dona l’enunciat, i mitjançant l’operador creació aa^\dagger.
Procés
Per l’estat fonamental de l’oscil·lador harmònic unidimensional ens diuen que la funció d’ona és
ψ0(x)=1π1/4e12x2\psi_0(x)=\frac{1}{\pi^{1/4}} e^{-\frac{1}{2}x^2}
I per calcular ψ1(x)\psi_1(x) haurem de fer servir l’operador creació aa^\dagger
a=12(xip)a^\dagger=\frac{1}{\sqrt{2}}(x-ip)
Recordem que
an=n+1n    aψ0=ψ1    aψ0=ψ1a^\dagger \ket{n}=\sqrt{n+1}\ket{n}\implies a^\dagger\ket{\psi_0}=\ket{\psi_1} \implies a^\dagger\psi_0=\psi_1
Així doncs
ψ1(x)=12[xip]ψ0(x)=12[xi(iddx)]ψ0(x)==12[xψ0(x)ddxψ0(x)]==1π1/42[xe12x2ddxe12x2xe12x2]=1+π1/42[xe12x2]\psi_1(x)=\frac{1}{\sqrt{2}}\Big[x-ip\Big]\psi_0(x)=\frac{1}{\sqrt{2}}\Big[x-i(-i\hbar \frac{d}{dx})\Big]\psi_0(x)=\\[1em] =\frac{1}{\sqrt{2}}\Big[x\psi_0(x)-\hbar \frac{d}{dx}\psi_0(x)\Big]=\\[1em] = \frac{1}{\pi^{1/4}\sqrt{2}}\Big[xe^{-\frac{1}{2}x^2}-\hbar \underbrace{\frac{d}{dx}e^{-\frac{1}{2} x^2}}_{ -xe^{-\frac{1}{2}x^2}}\Big] = \frac{1+\hbar}{\pi^{1/4}\sqrt{2}}\Big[xe^{-\frac{1}{2}x^2}\Big]
I ara considerant =1\hbar=1 (unitats de l’enunciat) tenim
ψ1(x)=12π(2x)e12x2\psi_1(x)=\frac{1}{\sqrt{2\sqrt{\pi}}}(2x)e^{-\frac{1}{2}x^2}
Però realment podem tenir-les apuntades al formulari i simplement recordar que són
ψn(x)=12nn!bπHn(xb)e12(xb)2bmωH0(xb)=1H1(xb)=2(xb)H2(xb)=4(xb)22{ \psi_n(x)=\frac{1}{\sqrt{2^n n! b\sqrt{\pi}}}H_n\big(\textstyle\frac{x}{b}\displaystyle\big)e^{-\frac{1}{2}(\frac{x}{b})^2} \qquad b\equiv \small\textstyle \sqrt{\normalsize\frac{\hbar}{m\omega}} \qquad \begin{aligned} H_0(\textstyle\frac{x}{b}\displaystyle)&=1 \\[0.4em] H_1(\textstyle\frac{x}{b}\displaystyle)&=2(\textstyle\frac{x}{b}\displaystyle) \\[0.4em] H_2(\textstyle\frac{x}{b}\displaystyle)&=4(\textstyle\frac{x}{b}\displaystyle)^2-2 \end{aligned} }
Veiem que sempre tindrem la següent expressió
Ψn,m(x,y)=ψn(x)ψm(y)==12nn!bπHn(xb)e12(xb)212mm!bπHm(yb)e12(yb)2==[12n+m2n!m!Hn(xb)Hm(yb)]1bπe12(x2+y2b2)\textcolor{gray}{ \Psi_{n,m}(x,y)=\psi_n(x)\psi_m(y)= \\[1em] = \frac{1}{\sqrt{2^n n! b\sqrt{\pi}}}H_n\big(\textstyle\frac{x}{b}\displaystyle\big)e^{-\frac{1}{2}(\frac{x}{b})^2} % \frac{1}{\sqrt{2^m m! b\sqrt{\pi}}}H_m\big(\textstyle\frac{y}{b}\displaystyle\big)e^{-\frac{1}{2}(\frac{y}{b})^2}= \\[1em] =\bigg[ \frac{1}{2^{\frac{n+m}{2}}\sqrt{n!}\sqrt{m!}} H_n\big(\textstyle\frac{x}{b}\displaystyle\big) H_m\big(\textstyle\frac{y}{b}\displaystyle\big) \bigg] \frac{1}{b\sqrt{\pi}}e^{-\frac{1}{2}(\frac{x^2+y^2}{b^2})} }
Bé, i realment segons l’enunciat b=/mω=1b=\sqrt{\hbar/m\omega}=1.
Així doncs, les funcions d’ona de manera explícita són
Ψ0,0(x,y)=1πe12(x2+y2)\colorbox{00d000}{$\displaystyle \Psi_{0,0}(x,y) $} = \colorbox{00d000}{$\displaystyle \frac{1}{\sqrt{\pi}}e^{-\frac{1}{2}(x^2+y^2)} $}Ψ0,1(x,y)=[122(yb)]1bπe12(x2+y2b2)=2πye12(x2+y2)\colorbox{00d000}{$\displaystyle \Psi_{0,1}(x,y)$}= \bigg[ \frac{1}{\sqrt{2}} 2\big(\textstyle\frac{y}{b}\displaystyle\big) \bigg] \frac{1}{b\sqrt{\pi}}e^{-\frac{1}{2}(\frac{x^2+y^2}{b^2})} = \colorbox{00d000}{$\displaystyle \frac{\sqrt{2}}{\sqrt{\pi}} y e^{-\frac{1}{2}(x^2+y^2)}$}Ψ1,0(x,y)=[122(xb)]1bπe12(x2+y2b2)=2πxe12(x2+y2)\colorbox{00d000}{$\displaystyle \Psi_{1,0}(x,y)$}= \bigg[ \frac{1}{\sqrt{2}} 2\big(\textstyle\frac{x}{b}\displaystyle\big) \bigg] \frac{1}{b\sqrt{\pi}}e^{-\frac{1}{2}(\frac{x^2+y^2}{b^2})} = \colorbox{00d000}{$\displaystyle \frac{\sqrt{2}}{\sqrt{\pi}} x e^{-\frac{1}{2}(x^2+y^2)}$}

Apartat B

Introducció
Anem a fer teoria de pertorbacions degenerada. Tenim el hamiltonià del nostre sistema sense pertorbar H0H_0 i li introduïm una pertorbació HH'.
H=H0+λHH=H_0+\lambda H'H0=px2+py22+x2+y22H=12xy(x2+y2)H_0=\frac{p_x^2+p_y^2}{2}+\frac{x^2+y^2}{2} \qquad\quad H'=\frac{1}{2}xy(x^2+y^2)
A l’enunciat li diuen ϵ\epsilon a la λ\lambda (paràmetre que gradua lo petita que és la pertorbació), i ja la inclouen dins de HH' és a dir H=H0+HH=H_0+H'. Nosaltres ho farem mantenint la notació de la manera típica i tal com està explicat a la teoria.
Recordem els passos de teoria de pertorbacions degenerada
  1. Trobar les matrius H0H_0 i HH' (en la base pròpia de H0H_0)
    1. H0H_0 és diagonal (i degenerat), els elements són En(0)E_n^{(0)} que ja coneixem.
    2. HH' no és diagonal, els elements es calculen fent Hmn=ψm(0)Hψn(0)H_{mn}=\braket{\psi_m^{(0)}|H'|\psi^{(0)}_n}.
  1. Trobar la base “bona” diagonalitzant HH' (en el subespai de la degeneració)
    1. Les correccions a 1r ordre de l’energia seran els valors propis μj=Ej(1)\mu_j=E_j^{(1)}
    2. Els vectors propis (estesos) són els estats “bons” ϕj(0)\ket{\phi_j^{(0)}}
  1. Aplicar teoria de pertorbacions (no-degenerada) als estats “bons”
    1. Les correccions dels estats seran
      1. ϕj(1)=kjHmnEj(0)Ek(0)ψk(0)\ket{\phi_j^{(1)}}=\sum_{k\neq j} \frac{H_{mn}}{E_j^{(0)}-E_k^{(0)}}\ket{\psi_k^{(0)}}
    2. I les correccions a segon ordre de l’energia seran
      1. Ej(2)=kjHmn2Ej(0)Ek(0)E_j^{(2)}=\sum_{k\neq j} \frac{|H_{mn}|^2}{E_j^{(0)}-E_k^{(0)}}
Pas 1: Trobar les matrius H0H_0 i HH'
La matriu del hamiltonià sense pertorbar H0H_0 estarà format per les energies que hem trobat al primer apartat.
H0=(100020002)H_0=\begin{pmatrix} 1&0&0\\ 0&2&0\\ 0&0&2\\ \end{pmatrix}
La matriu HH' corresponent a la pertorbació, la trobarem a partir dels bra-kets següents.
H=(Ψ0,0HΨ0,0Ψ0,0HΨ0,1Ψ0,0HΨ1,0Ψ0,1HΨ0,0Ψ0,1HΨ0,1Ψ0,1HΨ1,0Ψ1,0HΨ0,0Ψ1,0HΨ0,1Ψ1,0HΨ1,0)H'=\begin{pmatrix} \braket{\Psi_{0,0}|H'|\Psi_{0,0}} & \braket{\Psi_{0,0}|H'|\Psi_{0,1}} & \braket{\Psi_{0,0}|H'|\Psi_{1,0}} \\[0.8em] \braket{\Psi_{0,1}|H'|\Psi_{0,0}} & \braket{\Psi_{0,1}|H'|\Psi_{0,1}} & \braket{\Psi_{0,1}|H'|\Psi_{1,0}} \\[0.8em] \braket{\Psi_{1,0}|H'|\Psi_{0,0}} & \braket{\Psi_{1,0}|H'|\Psi_{0,1}} & \braket{\Psi_{1,0}|H'|\Psi_{1,0}} \\[0.5em] \end{pmatrix}
Si volguéssim, podríem fer servir la notació Ψn,mn,m\ket{\Psi_{n,m}}\equiv\ket{n,m} i passar el hamiltonià en funció dels operadors creació i destrucció i aprofitar les seves propietats per obtenir els bra-kets (de fet seria més senzill ja que no hauríem de fer cap integral). Seguint aquest mètode es resol el P3 Gener 2024, en aquest però, ho farem fent integrals.
De manera general tindrem per tots els bra-kets
ΨHΨ=[f(x,y)]1πe12(x2+y2)12xy(x2+y2)1πe12(x2+y2)dxdy==12π[f(x,y)](x3y+xy3)e(x2+y2)dxdy\textcolor{gray}{ \braket{\Psi|H'|\Psi} =\iint_{-\infty}^\infty % \big[f(x,y)\big]\frac{1}{\sqrt{\pi}}e^{-\frac{1}{2}(x^2+y^2)} \frac{1}{2}xy(x^2+y^2)\frac{1}{\sqrt{\pi}}e^{-\frac{1}{2}(x^2+y^2)}dxdy=\\[1em] = \frac{1}{2\pi}\iint_{-\infty}^\infty % \big[f(x,y)\big] (x^3y+xy^3) e^{-(x^2+y^2)} dxdy}
On f(x,y)f(x,y) és el producte de dos dels següents elements: 11, 2x\sqrt{2}x i 2y\sqrt{2}y.
Anem a calcular-los doncs. Si ho fem, veurem que per paritat tots donen zero
Ψ0,0HΨ0,0=12π[11](x3y+xy3)e(x2+y2)=0\braket{\Psi_{0,0}|H'|\Psi_{0,0}} = \frac{1}{2\pi}\iint_{-\infty}^\infty % \big[1\cdot 1] (x^3y+xy^3) e^{-(x^2+y^2)}=0 Ψ0,0HΨ0,1=12π[12y](x3y+xy3)e(x2+y2)=0\braket{\Psi_{0,0}|H'|\Psi_{0,1}} = \frac{1}{2\pi}\iint_{-\infty}^\infty % \big[1\cdot \sqrt{2}y] (x^3y+xy^3) e^{-(x^2+y^2)}=0 Ψ0,0HΨ1,0=12π[12x](x3y+xy3)e(x2+y2)=0\braket{\Psi_{0,0}|H'|\Psi_{1,0}} = \frac{1}{2\pi}\int_{-\infty}^\infty % \big[1\cdot \sqrt{2}x] (x^3y+xy^3) e^{-(x^2+y^2)}=0 Ψ0,1HΨ0,1=12π[2y2y](x3y+xy3)e(x2+y2)=0\braket{\Psi_{0,1}|H'|\Psi_{0,1}} = \frac{1}{2\pi}\int_{-\infty}^\infty % \big[\sqrt{2}y\cdot \sqrt{2}y] (x^3y+xy^3) e^{-(x^2+y^2)}=0 Ψ1,0HΨ1,0=12π[2x2x](x3y+xy3)e(x2+y2)=0\braket{\Psi_{1,0}|H'|\Psi_{1,0}} = \frac{1}{2\pi}\int_{-\infty}^\infty % \big[\sqrt{2}x\cdot \sqrt{2}x] (x^3y+xy^3) e^{-(x^2+y^2)}=0 Ψ0,1HΨ1,0=12π[2y2x](x3y+xy3)e(x2+y2)==1πx4y2e(x2+y2)+1πx2y4e(x2+y2)==1π3π4π2+1ππ23π4=34\braket{\Psi_{0,1}|H'|\Psi_{1,0}} = \frac{1}{2\pi}\iint_{-\infty}^\infty % \big[\sqrt{2}y\cdot \sqrt{2}x] (x^3y+xy^3) e^{-(x^2+y^2)}= \\[1em] =\frac{1}{\pi} \iint_{-\infty}^\infty x^4y^2e^{-(x^2+y^2)} + \frac{1}{\pi} \iint_{-\infty}^\infty x^2y^4e^{-(x^2+y^2)}=\\[1em] = \frac{1}{\pi}\frac{3\sqrt{\pi}}{4}\frac{\sqrt{\pi}}{2} + \frac{1}{\pi}\frac{\sqrt{\pi}}{2}\frac{3\sqrt{\pi}}{4} = \frac{3}{4}
On hem utilitzat que les funcions senars al integrar-se (en un interval simètric) donen zero, i que al ser una exponencial sempre podem separar una integral doble en el producte de dues integrals simples (una per la xx i l’altra per la yy), amb que una de les dues tingui una potència senar ja donarà zero.
I per l’última integral hem utilitzat l’ajut de l’enunciat, que són unes fórmules que també es poden trobar a la subpàgina integrals gaussianes.
Així doncs la matriu HH' és
H=(000003/403/40)H'=\begin{pmatrix} 0&0&0\\ 0&0&3/4\\ 0&3/4&0\\ \end{pmatrix}
Pas 2: Trobar la base “bona” diagonalitzant HH'
La diagonalització és bastant immediata
0μ3/43/40μ=μ2(3/4)2=0    μ=±34\begin{vmatrix} 0-\mu&3/4\\ 3/4&0-\mu \end{vmatrix}=\mu^2-(3/4)^2=0\implies \mu=\pm \frac{3}{4}(3/43/43/43/4)(ab)=(00)3/4=ϕ2(0)=12(11)\textcolor{gray}{\begin{pmatrix} 3/4&3/4\\ 3/4&3/4 \end{pmatrix}\begin{pmatrix} a\\b \end{pmatrix}=\begin{pmatrix} 0\\0 \end{pmatrix}\quad\longrightarrow \ket{-3/4}=\ket{\phi_2^{(0)}}=\frac{1}{\sqrt{2}}\begin{pmatrix}1\\-1\end{pmatrix}}(3/43/43/43/4)(ab)=(00)3/4=ϕ3(0)=12(11)\textcolor{gray}{\begin{pmatrix} -3/4&3/4\\ 3/4&-3/4 \end{pmatrix}\begin{pmatrix} a\\b \end{pmatrix}=\begin{pmatrix} 0\\0 \end{pmatrix}\quad\longrightarrow \ket{3/4}=\ket{\phi_3^{(0)}}=\frac{1}{\sqrt{2}} \begin{pmatrix}1\\1\end{pmatrix}}
Els valors propis, són doncs
μ1=0μ2=34μ3=34\mu_1=0 \qquad\quad \mu_2=-\frac{3}{4} \qquad\quad \mu_3=\frac{3}{4}
Que es corresponen a les correccions de l’energia μj=Ej(1)\mu_j=E^{(1)}_j. Si ens ho demanessin, els desplaçaments a 1r ordre de l’energia són ΔEj=λEj(1)\Delta E_j=\lambda E_j^{(1)} i les energies corregides
Ej=Ej(0)+λEj(1)E_j=E_j^{(0)}+\lambda E_j^{(1)}
On j=nj=n pels nivells no degenerats, és a dir
E0=1+λ0E1=2λ34E2=2+λ34E_0=1+\lambda \cdot 0 \qquad\quad E_1=2-\lambda \frac{3}{4} \qquad\quad E_2=2+\lambda \frac{3}{4}
I en la notació de l’enunciat ϵλ\epsilon\equiv\lambda queda
E0=1E1=23ϵ4E2=2+3ϵ4\colorbox{00d000}{$\displaystyle E_0=1$} \qquad\quad \colorbox{00d000}{$\displaystyle E_1=2- \frac{3\epsilon}{4}$} \qquad\quad \colorbox{00d000}{$\displaystyle E_2=2+ \frac{3\epsilon}{4}$}
I ja estaríem.
Si ara ens demanessin els estats corregits o les energies a segon ordre, primer estendríem els estats propis trobats (no sols en el subespai de la degeneració), i considerant ϕ1(0)=Ψ0,0(0)\ket{\phi_1^{(0)}}=\ket{\Psi_{0,0}^{(0)}} per l’estat no degenerat, tindríem
ϕ1(0)(100)ϕ2(0)=12(011)ϕ3(0)=12(011)\textcolor{gray}{\ket{\phi_1^{(0)}}\begin{pmatrix} 1\\0\\0 \end{pmatrix} \quad\quad \ket{\phi_2^{(0)}}= \frac{1}{\sqrt{2}}\begin{pmatrix} 0\\1\\-1 \end{pmatrix} \quad\quad \ket{\phi_3^{(0)}}= \frac{1}{\sqrt{2}}\begin{pmatrix} 0\\1\\1 \end{pmatrix}}
I aquests serien els estats “bons” als quals podríem aplicar les fórmules de teoria de pertorbacions no degenerada.